Ισχυρίζεται ότι ο Χίτλερ ήταν σε μια σιωνιστική οργανωση , ή να υποστηρίζεται απο τον σιωνισμό, πριν απρει την εξουσια και η αντι-εβραϊκή πολιτική του μετατράπηκε σε δολοφονία και εξόντωση .Συνήθως αναφέρουν το αμφιλεγόμενο (Συμφωνία Μεταβίβασης) Συμφωνία Haavara τον Αύγουστο 1933 ως την πιο ισχυρή απόδειξη της προθέσεως συνεργασίας μεταξύ του Χίτλερ και του σιωνιστικού κινήματος. Όταν είδαν με έναν ορισμένο τρόπο, αυτή η συμφωνία επιφανειακά δεν φαίνεται να δείχνει ότι η κυβέρνηση του Χίτλερ ενέκρινε τον Σιωνισμο - αλλά μόνο και μόνο επειδή ήταν ένας μηχανισμός για να βοηθήσει τους Γερμανους Εβραίους να μετεγκατασταθούν στην Παλαιστίνη, αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν "σιωνιστική".
Η συμφωνία Haavara ήταν η μόνη επίσημη σύμβαση που υπογράφηκε μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της σιωνιστικής οργάνωσης. Οι υπογράφοντες ήταν το Υπουργείο Οικονομικών του Ράιχ, το Zionistische Vereinigung für Deutschland (Σιωνιστική Ομοσπονδία της Γερμανίας) και την αγγλο-Παλαιστίνης Τράπεζα (τότε υπό την οδηγία του Εβραϊκού Πρακτορείου για την Παλαιστίνη).Στο πλαίσιο της συμφωνίας οι εβραϊκής καταγωγης μετανάστες έπρεπε να παραδώσουν τα υπάρχοντά τους πριν αναχωρήσουν από τη Γερμανία, και τα έσοδα χρησιμοποιήθηκαν από μια εταιρεία που έχει συσταθεί ειδικά για το σκοπό αυτό στο Τελ Αβίβ για την αγορά γερμανικών προϊόντων προς πώληση στην Παλαιστίνη. Τα έσοδα από τις πωλήσεις αυτές, στη συνέχεια, θα καταβάλλεται σε παλαιστινιακό νόμισμα για τους μετανάστες στην Παλαιστίνη.Η συμφωνία 7 αμέσως επικρίθηκε από όλες τις πλευρές. Η Σιωνιστική Ομοσπονδία είχε κατηγορηθεί για συνεργασία με τους Ναζί, και οι ναζιστικές αρχές επικρίθηκαν από τους συναδέλφους τους Ναζί για τη βοήθεια τους Εβραίους, όταν η επίσημη πολιτική τους ήταν να "λύσει το εβραϊκό ζήτημα». Παρόλα αυτά, σε αυτό το χρονικό σημείο, οι δύο πλευρές δεν υπάρχει αμφιβολία είδαν τα πιθανά οφέλη για τους εαυτούς τους σε μια τέτοια συμφωνία.
Για την Σιωνιστική Ομοσπονδία, ήταν ένας τρόπος για να σώσει τους Εβραίους από τα νύχια του χιτλερ ένα όλο και πιο εχθρικό καθεστώς και να τους προσελκύσει προς την Παλαιστίνη, ενώ για το ναζιστικό κράτος το να υπογράψει μια διεθνή συμφωνία ήταν μια ακόμη απόδειξη της νομιμότητάς της, έσπασε το εβραϊκό κίνημα του μποϊκοτάζ γερμανικών προϊόντων , και βοήθησε την ανάκαμψη των γερμανικών εξαγωγών σε μια εποχή που η γερμανική οικονομία ήταν ακόμα στο βάθος της κατάθλιψης7
Η συμφωνία Haavara δεν σημαίνει ότι οι Ναζί ήταν ποτέ Σιωνιστές. Αντ 'αυτού, είναι απόδειξη για το γεγονός ότι η ναζιστική πολιτική απέναντι στους Εβραίους δεν ήταν ξεκάθαρη από την αρχή, αλλά εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Οι μόνες σταθερές ήταν ένα φανατικό μίσος κατα των Εβραίων, η επιμονή ότι οι Εβραίοι ήταν η βασική αιτία όλων των προβλημάτων της Γερμανίας, και ότι το «εβραϊκό ζήτημα» πρέπει να «λυθεί» μια για πάντα.Ενώ αυτή σιωπηρά πάντα πρότεινε τη δολοφονία και εξόντωση, χρειάστηκε χρόνος μέχρι που έγινε σαφές πώς θα μπορούσε να εκτελεστεί αποτελεσματικά αυτή η εξόντωση και μέχρι τις ναζιστικές αρχές έκριναν ότι μια τέτοια ριζοσπαστική "τελική λύση" θα μπορούσε να προωθηθεί μέσω του. Εν τω μεταξύ, οι Ναζί προσπάθησαν με διάφορα μέσα της «απαλλάσσοντας» Γερμανία του εβραϊκού πληθυσμού της - συμπεριλαμβανομένων των "ενθάρρυνση" Εβραίους να μεταναστεύσουν, η αναγκαστική μετεγκατάσταση, και οριστικές εξώσεις - ενώ την ίδια στιγμή pauperising τους και δήμευση των περιουσιών τους.Η συμφωνία Haavara είναι το πρώτο παράδειγμα ενός προγράμματος της ναζιστικής οργανωμένης εβραϊκής μετεγκατάστασης. Άλλα και πιο ριζοσπαστικο παραδείγμα περιλαμβάνει η μαζική απέλαση των Πολωνών και απάτριδες Εβραίοι από τη Γερμανία στην Πολωνία τον Οκτώβριο του 1938, και το λεγόμενο Σχέδιο Μαδαγασκάρη, την προσπάθεια να μεταφέρουν το εβραϊκό πληθυσμό στο νησί της Μαδαγασκάρης, στη συνέχεια σε μια γαλλική αποικία. Το τελευταίο σχέδιο δεν έγινε ανέφικτο όταν η Γερμανία δεν μπόρεσε να νικήσει τη Μεγάλη Βετανία το 1940.Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι την ίδια στιγμή που συζητήθηκαν αυτα και άλλα αναγκαστικα σχέδια μετεγκατάστασης, οι Εβραίοι ολοένα και περισσότερο περιθωριοποιημένοι και χωρίς δικαιώματα στη ναζιστική Γερμανία. Εκδιώχθηκαν από τη γερμανική δημόσια διοίκηση και από τα επαγγέλματα, τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους είχαν μποϊκοτάρει και τη γερμανική υπηκοότητα τους είχε αφαιρεθεί. Βήμα προς βήμα, που αποκλείστηκαν από τη γερμανική πολιτική, οικονομική, νομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή.Και στον απόηχο της «νύχτας των κρυσταλλων" πογκρόμ της 9ης Νοεμβρίου του 1938, ευρύτερα γνωστό ως Kristallnacht, όλο και περισσότεροι Εβραίοι απελάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.Αυτές οι πολιτικές με οποιονδήποτε τρόπο δεν μοιάζουν με τον Σιωνισμό. Ωστόσο κρίσιμη μπορεί να είναι η Σιωνιστική πολιτικη στη δράση, ο σιωνισμός ήταν ένα κίνημα που βασίζεται στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Ξεκίνησε ως ένα εθνικό απελευθερωτικό κίνημα, τόσο αντανακλώντας τους στόχους και τις προσδοκίες των άλλων εθνικών κινημάτων στο 19ο αιώνα στην Ευρώπη και την ανταπόκριση στην αύξηση του αντισημιτισμού στην νεοσύστατη ευρωπη εθνών-κρατών.τα σχέδια των Ναζί για "συγκέντρωση" των Εβραίων σε συγκεκριμένες περιοχές, είτε πρόκειται για την Παλαιστίνη ή τη Μαδαγασκάρη, είχε απολύτως τίποτα να κάνει με την αυτοδιάθεση. Αυτά ήταν εκφράσεις της πλήρους αντίθετο: η χρήση βίας για να αφαιρέσει Εβραίοι όλων των δικαιωμάτων, της ιδιοκτησίας και της αξιοπρέπειάς τους.
Όπως αποδείχθηκε από την ίδρυση της Γενικής Κυβέρνησης στην κεντρική Πολωνία, τον Οκτώβριο του 1939, οι Ναζί δεν ήταν το λιγότερο σε ανησυχία ότι οι περιοχές όπου προορίζονται να «συγκεντρώσει» Εβραίους ήταν σε θέση να βοηθήσουν τους πληθυσμούς τους να αυτοσυντηρηθούν. Έψαχναν για λόγους τους Εβραίους και άλλους "ανεπιθύμητους" ντάμπινγκ. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν στην καλύτερη περίπτωση να αντιμετωπίζονται ως «περιουσιακά στοιχεία» για την εκμετάλλευση ή αργότερα, έναν απολογισμό της καταναγκαστικής εργασίας, και στη χειρότερη περίπτωση απλώς να πεθάνουν από ασθένειες και την πείνα.Κάθε ισχυρισμός που οι Ναζί με τους Σιωνιστές μοιράστηκαν ποτέ ένα κοινό στόχο δεν είναι μόνο κυνικό και υποκριτικό, αλλά μια στρέβλωση του σαφώς ιστορικου γεγονότος.Ο ConversationRainer Schulze είναι καθηγητής Νεότερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας με Γενική Επιμέλεια «Το Ολοκαύτωμα στην Ιστορία και Μνήμη»
ΠΗΓΗ......http://www.independent.co.uk/news/world/world-history/adolf-hitler-zionism-zionist-nazis-haavara-agreement-ken-livingstone-labour-antisemitism-row-a7009981.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου