Ξεφυλλίζοντας την Ιστορία της Μαγείας του Ελιφάς Λεβί, μια ασυνήθιστη εικόνα τραβά την προσοχή μου : μέσα σε ένα περίγραμμα οβάλ σχήματος δύο ανδρικές φιγούρες, μια άσπρη και μια μαύρη, στέκονται αντίθετα τοποθετημένες η μια μέσα στην άλλη, έτσι ώστε τα μέλη τους να βρίσκονται σε τέλεια αναλογία μεταξύ τους. Τα τεντωμένα χέρια τους εφάπτονται και σχηματίζουν δύο αντίθετα τοποθετημένα, πανομοιότυπα τρίγωνα. Θυμίζει τις γνωστές μορφές της τράπουλας, μόνο που διαφέρουν σε κάτι : δεν μοιάζουν απλώς με την αντανάκλαση ενός πράγματος και του ειδώλου του, έτσι όπως αυτό φαίνεται στη γαλήνια επιφάνεια μιας λίμνης. Τα πόδια της μιας φτάνουν μέχρι κάτω και πατούν στο χώρο που βρίσκεται δεξιά και αριστερά στο ανεστραμμένο κεφάλι της άλλης φιγούρας, δίνοντας την εντύπωση ότι καμία από τις δύο (φιγούρες) δεν μπορεί να υπάρξει μόνη της.
Το "σύμβολο του Ζοχάρ" αρχίζει να ξετυλίγει σιγά σιγά μπροστά στα μάτια μου κάτι από το απόκρυφο περιεχόμενο του. Θυμήθηκα ότι πριν από λίγο καιρό είχα διαβάσει αποσπάσματα του Ζοχάρ και της Σεφέρ Γιετζιράχ από τις μεταφράσεις δύο ιδρυτικών μελών ενός αγγλικού αποκρυφιστικού τάγματος, του ΜακΓκρέγκορ Μάθερς και του Γουίν Γ. Γουέστκοτ. Πρόκειται για την Χρυσή Αυγή, μια μυστικιστική ομάδα, που δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αι. και παρά τη γεμάτη αντιφάσεις και συχνές παρανοήσεις πορεία της, έχει κερδίσει δικαιωματικά μια σημαντική αναγνώριση : ότι δηλαδή ενσωμάτωσε και εξέφρασε πρακτικά όσο καμία άλλη στην ουσία της Δυτικής Ερμητικής Παράδοσης, αφού το μεγαλύτερο μέρος της πρακτικής μαγείας στη Δύση σήμερα προέρχεται από τη θεωρία και το τελετουργικό του ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής.
MacGregor MathersO Samuel Liddell MacGregor Mathers
Η ιδέα της Μυστικής Γνώσης πέρασε μέσα στο χρόνο και εμπότισε, συνειδητά ή ασυνείδητα, την πορεία της εσωτερικής αναζήτησης. Η αίσθηση της συνέχειας δια μέσου των αιώνων και η αντοχή του απόκρυφου περιεχομένου της στο πέρασμα τους, φαίνεται να έχουν αποκτήσει τη δική τους δυναμική, που μπορεί να βγάλει την ανθρώπινη σκέψη από το ασφυκτικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται τουλάχιστον τους τελευταίους τρεις αιώνες. Μια άλλη διάσταση έχει κιόλας ξεγλιστρήσει, πότε αθόρυβα και πότε μέσα από έντονες αντιδράσεις -όπως η αναστάτωση που προκάλεσε η ίδρυση της Χρυσής Αυγής- μέσα στη ζωή μας και μια ανάλαφρη υποψία φαίνεται να αναβοσβήνει εμπρός μας : μπορεί ο κόσμος να μην είναι τόσο αυστηρά χωρισμένος σε πνεύμα και ύλη, όπως ισχυρίστηκε το 17ο αι. ο Καρτέσιος, μια σκέψη που πάνω της στηρίχτηκε όλο το οικοδόμημα του δυτικού ορθολογιστικού μας πολιτισμού. Συγχρόνως μια ελπίδα φαίνεται να απαλύνει τη Γνώση από τις ενοχές που για αιώνες της φόρτωσε το χριστιανικό δόγμα, θεωρώντας την υπαίτια για την Πτώση, την αποβολή του ανθρώπου από τον Παράδεισο : η Αυτογνωσία μοιάζει να είναι ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην εκπλήρωση του απώτερου σκοπού κάθε μυστικιστικής θεωρίας και πρακτικής, στην ένωση δηλαδή της ανθρώπινης ψυχής με το θείο.
Στις μέρες μας, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι, συντελείται μια μεταστροφή. Όλη αυτή η τάση επιστροφής σε αρχέγονους μύθους και παραδόσεις, σε γνωστές και άγνωστες, συχνά αιρετικές για την Επίσημη Εκκλησία απόψεις, από τη γνωστική φιλοσοφία και τους Καθαρούς μέχρι το τόσο διαδεδομένο πια σήμερα νεοπαγανιστικό κίνημα, δηλώνουν τη μεταστροφή αυτήν. Το 1555 ο Νοστράδαμος μίλησε για μια νέα γενιά φιλοσόφων. Μήπως βρισκόμαστε στην αρχή μιας διδασκαλίας που θα φέρει τη δύση σε νέο δρόμο, που θα οδηγήσει στη μετεξέλιξη της εσωτερικής παράδοσης και στην υλοποίηση της βασικής θεώρησης, τόσο της Καμπαλά όσο και της θεουργίας (κατά άλλους λευκής μαγείας) των Νεοπλατωνικών; Ότι δηλαδή, αφού ο άνθρωπος ανακαλύψει, και πάλι, τους δεσμούς του με τις ουράνιες δυνάμεις, θα συμβάλει στη μεταστοιχείωση του κόσμου σύμφωνα με ένα πνευματικό πρότυπο;
Όποια και να είναι η απάντηση, ένα είναι βέβαιο : καμία αλλαγή δεν συντελείται από μόνη της. Όλα συνδέονται με κάποιον τρόπο. Κι αν στις μέρες μας ανατέλλει μια Νέα εποχή -που όχι μόνο χωρίς τις παλιές προκαταλήψεις, αλλά μάλλον με ασυνήθιστη αυταρέσκεια ονομάζουμε και Εποχή των Μάγων- τότε αυτό γίνεται τώρα πραγματικότητα, γιατί στο παρελθόν κάποιοι ανακάλυψαν, μελέτησαν και άσκησαν εντατικά τις άγνωστες εσωτερικές δυνάμεις της ανθρώπινης ύπαρξης, κινητοποιώντας τες έτσι μέσα στην, από εσωτερική άποψη, πνευματική στασιμότητα της εποχής τους.
Η ΥΠΟΓΕΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
"Ο άνθρωπος γεννιέται από την πηγή του θαύματος και την πηγή της επιθυμίας και της ευφυΐας." (Λουί-Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν)
Το 17ο αι. η Αναγέννηση, μέσα από την αντιπαράθεση διάφορων ρευμάτων, φέρνει την επικράτηση του ορθολογισμού. ο κόσμος είναι δομημένος πάνω σε λογικές σχέσεις. Ως πηγή γνώσης ή εμπειρία, που προέρχεται από τις αισθήσεις, το συναίσθημα και την ενόραση, μπαίνει στο περιθώριο. Τα πάντα μπορούν να γίνουν κατανοητά μέσα από ένα ορθολογιστικό σύστημα, που εξασφαλίζει ένα "ακριβές" και "ασφαλές" όραμα του σύμπαντος, το οποίο όλως περιέργως ζει και εξελίσσεται κάπου έξω από τον παρατηρητή. Ένας νέος κόσμος ανατέλλει, "στέρεος", μέσα στην τελειότητα των ιδεατών σχέσεων που τον συνθέτουν
Φαίνεται όμως πως σε όλες τις εποχές ισχύει μια νομοτέλεια, άγνωστη στην πλειοψηφία των ανθρώπων : το καθετί θρέφει μέσα στο ίδιο του το σώμα τη δυνατότητα της ανατροπής του. Έτσι τον 17ο και 18ο αι. μια ιδέα διαπερνά τη διανόηση και τα ανήσυχα πνεύματα της εποχής : υπάρχει μια Μυστική Αδελφότητα, μια Παγκόσμια Εταιρία, που συγκεντρώνει όσους ενδιαφέρονται για τα μυστήρια της μαγείας. Η φαντασία ξιδανικεύεται, γίνεται η κρυφή δύναμη του κάθε ανθρώπου, που τον βοηθά να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό και τη μαυλιστική συνήθεια της καθημερινότητας του.
Η μεγάλη αλλαγή γίνεται το 19ο αι., στην καρδιά της Βιομηχανικής Επανάστασης. Στις αρχές πεθαίνει ο "άγνωστος φιλόσοφος", ο Λουί Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν. Έχει όμως φέρει ήδη μαζί του έναν νέο αέρα αισιοδοξίας, που φυσώντας παρασύρει παλιές απόψεις : ο άνθρωπος είναι βασικά θεός κι όχι το ταπεινό, αδύναμο πλάσμα που πίστευε μέχρι τώρα. Ο σπόρος πέφτει. το 1810 γεννιέται στο Παρίσι ένα αγόρι, ο Αλφόνς Λουί Κονστάνς, που αργότερα θα υπογράψει τα βιβλία του σαν ελιφάς Λεβί και θα γίνει ο κύριος εμπνευστής της αναβίωσης της μαγείας, δίνοντας με τις καμπαλιστικές του θεωρίες νέα ώθηση στο Ροδοσταυρικό κίνημα. Στα γαλλικά σαλόνια ευγενείς κάνουν αποκρυφιστικά πειράματα, ενώ ήδη από το δεύτερο μισό του αιώνα η μανία του Πνευματισμού έχει κυριολεκτικά καταβάλει τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μια πνευματική επανάσταση αρχίζει να κυοφορείται : ο Ρομαντισμός. Η έκσταση και η φαντασία, η εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από το πνεύμα της μαγείας, η Μυστική Γνώση -η φώτιση των Ροδόσταυρων- που απελευθερώνεται από τη συναισθηματική έξαρση, όλα αυτά υφαίνουν την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία αναδύεται ένα νέο ρεύμα. ένα ρεύμα, που αν δεν κατακλείει τον κόσμο με την ορμητικότητα του, αφήνει ανεξίτηλα ίχνη και μνήμη, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, και ανοίγει μια για πάντα τις "πόρτες" ξεχασμένων και παραμελημένων διαστάσεων της ύπαρξης. Η Δύση μοιάζει να ξυπνά από ύπνο αιώνων...
Ο ελιφάς Λεβί ασκεί μεγάλη επίδραση στο Βρετανό λογοτέχνη λόρδο Μπάλγουερ-Λύττον, συγγραφέα μεταξύ άλλων, της Επερχόμενης Φυλής και του Ζανόνι (αλλά περισσότερο γνωστό από το έργο του Οι Τελευταίες Ημέρες της Πομπηίας). Ο Λύττον, που φέρεται και ως δάσκαλος του Ελιφάς Λεβί και είναι Μέγας Διδάσκαλος ενός μασονικο-ροδοσταυρικού αγγλικού Τάγματος, κάνει τον αποκρυφισμό γνωστό στη Μεγάλη Βρετανία και προκαλεί την αναβίωση της μαγείας σε κύκλους που είχαν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται μέσα στα στεγανά της αυστηρής βικτωριανής κοινωνίας. Η νουβέλα του Ζανόνι, η ιστορία του Γκλύντον, ενός Άγγλου που, υπό την καθοδήγηση του μυστηριώδους Ζανόνι (μιας φιγούρας εμπνευσμένης από τον Κόμη του Σαιν Ζερμαίν), αφοσιώνεται στη μελέτη του Ροδοσταυρισμού, επηρεάζει βαθιά ολόκληρη τη γενιά των αποκρυφιστών του 19ου αι. και ιδιαίτερα έναν από τους εμπνευστές και ιδρυτές του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής, τον εκκεντρικό ΜακΓκρέγκορ Μάθερς.
Ένας ισχυρός άξονας αρχίζει να προσελκύει ομάδες και μεμονωμένα άτομα, από διάφορες κατευθύνσεις : Τέκτονες, Ροδόσταυρους και Θεοσοφιστές, μελετητές του αποκρυφισμού, της αιγυπτιολογίας, μυθολογίας, αλχημείας, αστρολογίας, νουμερολογίας, της Καμπαλά και των Ταρώ. Όλοι αυτοί δεν αργούν λίγο αργότερα να συσπειρωθούν στη Χρυσή Αυγή, ένα αποκρυφιστικό Τάγμα που έχει σχηματιστεί το 1866 μέσα από τους κόλπους της Κοινωνίας των Ροδόσταυρων της Αγγλίας.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ : ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΣΤΟ ΝΟ MAN'S LAND
"Πιστεύουμε πως οι μυστικές εταιρίες, μικρές ή μεγάλες, με παρακλάδια ή όχι, συναφείς ή όχι, δηλώνουν με τον έναν ή άλλον τρόπο, περισσότερο ή λιγότερο ξεκάθαρα, την ύπαρξη ενός διαφορετικού κόσμου απ' αυτόν που ζούμε. Ας πούμε πως δηλώνουν τον κόσμο του Κακού, με την έννοια που δίνει ο Μάχεν. Βέβαια δεν γνωρίζουμε από πριν τον κόσμο του Καλού. Ζούμε ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτό που εννοούμε με το 'no man's land', όταν αναφερόμαστε στον πλανήτη μας."
(Λ. Πάουελς - Ζ. Μπερζιέ)
Είναι ένα απόγευμα του 1887. Στο αναγνωστήριο του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο, ανάμεσα σε γεμάτα ράφια και σωρούς βιβλίων, κάθεται για ώρες σκυμμένος ένας άντρας. Είναι γύρω στα 36, έχει αθλητικό σώμα και φορά καφέ βελούδινο σακάκι. Μοιάζει βαθιά απορροφημένος στη μελέτη του και κάθε τόσο σημειώνει κάτι.
Έτσι πρωτοείδε ο Άγγλος ποιητής Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς, τότε μέλος της Θεοσοφικής Εταιρίας της Έλενας Μπλαβάτσκι, στον Σάμιουελ Λ. Μάθερς, που αργότερα, επηρεασμένος από την αναβίωση του κέλτικου πολιτισμού θα αυτο-ονομαστεί ΜακΓκρέγκορ Μάθερς. Οι δύο άνδρες δεν αργούν να σγνωριστούν και ο Γέητς έρχεται σε επαφή με μια μικρή ομάδα χριστιανών Καμπαλιστών, τους "Ερμητικούς Σπουδαστές". Λίγο αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου του 1888, την ίδια χρονιά που η Μλαβάτσκι δημοσιεύει το ονομαστό της βιβλίο Μυστική Διδασκαλία, τρεις άνδρες, που θεωρούν εαυτούς ως Μυστικούς Αρχηγούς του Ουράνιου Ναού της Ίσιδας, υπογράφουν όρκους πίστης : ο Λονδρέζος ιατροδικαστής, Τέκτονας και Ροδόσταυρος Γουίν Γ. Γουέστκοτ, ο Ανώτερος Μάγος του Ροδοσταυρικού Κύκλου της S.R.I.A. (Societas Rosicrusiana in Anglia) Δρ Γουίλιαμ Ρ. Γούντμαν και ο ροδόσταυρος Σάμιουελ Λ. Μάθερς. Το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (Hermetic Order of Golden Dawn) ιδρύεται το Μάρτιο του ίδιου έτους.
Για τις ρίζες της Χρυσής Αυγής, ένα θέμα που δεν θα αργήσει να προκαλέσει ρήξεις και αναστατώσεις ανάμεσα στα μέλη του, υπάρχει μια επίσημη εκδοχή. Είναι μια παράξενη ιστορία, που μέχρι σήμερα, παρ' όλες τις αμφισβητήσεις για τη γνησιότητα της, συνεχίζει να ασκεί γοητεία. Οι αρχηγοί του Τάγματος ισχυρίζονται ότι η εξουσία τους πηγάζει από κάποιους άγνωστους "μυστικιστές" από την Ευρώπη, και συγκεκριμένα από τη Γερμανία. Ο αιδεσιμότατος Α.Φ.Α. Γούντφορντ ανακαλύπτει πάνω στα σκονισμένα ράφια ενός καταστήματος μεταχειρισμένων βιβλίων -κατ' άλλους τη βιβλιοθήκη της S.R.I.A.- γύρω στα εξήντα χειρόγραφα φύλλα, που το 1887 φτάνουν στα χέρια του Γουέστκοτ (η εξέλιξη του πράγματος θυμίζει την πλοκή της νουβέλας του Ζανόνι, που περιγράφει παρόμοια σκηνή με τον Άγγλο ερευνητή). Τα χειρόγραφα αυτά περιέχουν σφραγίδα του έτους 1809 και είναι γραμμένα σε έναν, όπως αποδεικνύεται αργότερα, αλχημικό κώδικα που παρατίθεται στο βιβλίο Polygraphie του Αβά Τριθέμιου (16ος αι.).
Ο Γουέστκοτ ρίχνει περισσότερο χρώμα στο μυστήριο : ισχυρίζεται ότι το κείμενο, που αναφέρεται σε τελετουργίες ενός άγνωστου τάγματος κάποιας μυστηριώδους Άννα Σπρένγκελ, έχει γράψει ο ίδιος ο Ελιφάς Λεβί! Ακόμη ότι, χάρη στη ροδοσταυρική του ιδιότητα, τα έγγραφα του δόθηκαν από έναν επίσης Ροδόσταυρο και φωτισμένου Ερμητιστή, που είναι νεκρός(!) στο φυσικό πεδίο. Ωστόσο στην πρώτη αυτή φάση πριν την αποκωδικοποίηση διακρίνεται η διεύθυνση της Σπρένγκελ, από την οποία, όπως αναφέρει ο Γουέστκοτ, αποκτά τη μέθοδο αποκωδικοποίησης του κειμένου. Στην Ιστορική Διάλεξη (Historical Lecture) αναφέρει ότι οι Γερμανοί μυστικιστές είχαν δημιουργήσει τόσο τον Πρώτο Ναό του Φωτός, της Αγάπης και της Ζωής (Τemple No 1 of Light, Liebe, Leben) όσο και το Δεύτερο Χερμάνουμπις (Hermanubis No 2). Kάποιος Γερμανός μύστης τον πληροφορεί για το θάνατο της Α. Σπρένγκελ και, χωρίς καμία παρέμβαση του γερμανικού κύκλου, τον εξουσιοδοτεί να επεκτείνει το Τάγμα στην Αγγλία με τη μορφή του Τρίτου Ουράνιου Ναού της Ίσιδας (Temple N 3: Isis-Urania). Ο Γουέστκοτ καλεί τον Μάθερς, ο οποίος με βάση τα κωδικοποιημένα χειρόγραφα αναλαμβάνει να συντάξει τα τυπικά.
Στην Τελετουργία της Ισημερίας τα ηγετικά μέλη συντάσσουν και παρουσιάζουν μια εντυπωσιακή διακήρυξη : "Στο Όνομα του Κυρίου του Σύμπαντος, οι υπογράφοντες Αρχηγοί του Δεύτερου Τάγματος εξουσιοδοτούμε τους Αδελφούς (V.H. Frates): S Rioghail Mo Dhream (Μάθερς) 5=6 ως Praemonstrator, Quod Scis Nescis (Γουέστκοτ) 5=6 ως Imperator να δημιουργήσουν και να διοικήσουν τον Τρίτο Ουράνιο Ναό της Ίσιδας, το Εξωτερικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής και να μυήσουν και να τελειοποιήσουν κάθε άτομο, άνδρα ή γυναίκα, που έχουν πιστοποιηθεί και κριθεί από μας σαν κατάλληλα. Για το σκοπό αυτό τα παραπάνω αποτελούν επαρκή εγγύηση. Deo Duce Comite Ferro (Μάθερς) 7=4, Sapiens Dom (inabotur) Astris (Άννα Σπρένγκελ) 7=9, Vincit omnia Veritas (Γούντμαν) 7=9."
To επόμενο βήμα είναι να παρουσιάσουν το Τάγμα προς τα έξω. Οι τρεις αρχηγοί γνωστοποιούν τη σύσταση του πότε προφορικά και πότε γράφοντας ενημερωτικές επιστολές στο θεοσοφικό έντυπο Journal. Οι ενδιαφερόμενοι δεν αργούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα και μέσα σε ένα χρόνο τα μέλη αριθμούν συνολικά τα εξήντα ένα, για να διπλασιαστούν μέχρι το 1892.
H τριανδρία Γούντμαν, Γουέστκοτ και Μάδερς που διοικούσε αρχικά την αδελφότητα.
Οι φήμες κυκλοφορούν μέσα στους ενδιαφερόμενους κύκλους. Μια νέα άποψη του αποκρυφισμού κάνει την εμφάνιση της. Η μαγεία επιστρέφει στην καθημερινή ζωή και μάλιστα όχι μόνο με ρομαντικά ξεσπάσματα για το απόκρυφο και το άγνωστο, αλλά μέσα από συγκεκριμένε τεχνικές και εσωτερικές ασκήσεις. Ο θείος σπινθήρας, που σύμφωνα με τα κείμενα του Corpus Hermeticum κάθε άνθρωπος έχει λάβει εν δυνάμει μέσα του, μπορεί τώρα να ενεργοποιηθεί, να αφυπνιστεί. Διηγήσεις, άλλες λιγότερο κι άλλες περισσότερο εντυπωσιακές, εξάπτουν την φαντασία. Ο Γέητς περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο Μάθερς τον μυεί στα μυστικά της μαγείας: "... με έπεισε ότι οι εικόνες ξεπηδούν μπροστά στα μάτια του νου από μια βαθύτερη πηγή από την συνειδητή ή ασυνείδητη μνήμη". Η φίλη δε του ποιητή Φλώρενς Φαρ διηγείται την ιστορία του περιπάτου της με τον Μάθερς σε ένα λιβάδι με πρόβατα: "Κοίταξε τα πρόβατα", της είπε, "θα φανταστώ ότι είμαι κριάρι". Σε λίγο τα πρόβατα τον ακολούθησαν...
Ο ενθουσιασμός δεν αργεί να μεταφυτευτεί. Νέοι Ναοί ανοίγουν εκτός της πόλης του Λονδίνου: του Όσιρι Νο 4 (1888-1895) στο Σώμερσετ, του Ώρου Νο 5 (1888-1902) στο Γιόρκσαϊρ, του Άμεν-Ρα Νο 6 το 1893 στο Εδιμβούργο, του Αχαθόρ Νο 7 (1894-1918) στο παρίσι. Κι ενώ κάποιες φήμες μιλάν για τον Ναό Θμε Νο 8 στο Σικάγο ή στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, ένα από τα βασικά μέλη του τάγματος, ο Φέλκιν, πηγαίνει στη Νέα Ζηλανδία και, προφανώς εμπνευσμένος από τον περίφημο Σμαραγδένιο Πίνακα του Ερμή του Τρισμέγιστου, ιδρύει το Ναό Θάλασσες του Σμαραγδιού (Smaraddum Thalasses) No 49(!). To 1916 ιδρύονται δύο άλλοι Ναοί: του Ερμή Νο 28, που το 1960 απορροφείται από την ανθρωποσοφία του Στάινερ και το Μυστικό Κολέγιο (Secret College) στο Λονδίνο.
03532759753957Σελίδα από τα «μυστηριώδη κρυπτογραφικά χειρόγραφα»
Τόσο η Θεοσοφική Εταιρία όσο και η Χρυσή Αυγή αντιμάχονται την αυστηρά λογική προσέγγιση του Κόσμου και του Ανθρώπου. Γι' αυτό και στρέφονται στα αρχαία μυστήρια της Ανατολής και στη Γνώση που, όπως πιστεύουν, διατηρούν αλώβητη στο τελετουργικό και θεωρητικό τους μέρος. Υπάρχουν ωστόσο διαφορές. Ενώ η Θεοσοφία -όρος πολύ παλιότερος από τον 19ο αι.- μετά την Μπλαβάτσκι δίνει σαφώς προτεραιότητα στη θεωρία του ανατολικού μυστικισμού, το βασικό γνώρισμα της Χρυσής Αυγής είναι η αφοσίωση στην πρακτική της μαγείας. Αμέσως μετά την ίδρυση της οι μαγικές της τελετουργίες προσελκύουν πολλούς Θεοσοφιστές, έτσι ώστε τα ηγετικά μέλη της Θεοσοφικής Εταιρίας να δημιουργήσουν για αντιπερισπασμό μια παρόμοια οργάνωση για την ελίτ των μυστικιστών, το λεγόμενο Εσωτερικό Τμήμα. Τα πράγματα έχουν όμως ήδη δρομολογηθεί: η Χρυσή Αυγή έχει πάρει το ρόλο της στην ιστορία, γεγονός που θα κάνει τις περισσότερες σύγχρονες μυστικιστικές σχολές να αντλούν μέχρι σήμερα τις ρίζες τους από τη δική τους πρακτική και διδασκαλία της μαγείας.
ΠΗΓΗ.......http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/12/25.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου